Sjamanisme betekenis

Het woord ‘sjamaan’ komt uit de taal van een van de oorspronkelijke volken uit Siberië. Het sjamanisme gaat er van uit dat alles en iedereen een geest heeft: dieren, mensen, stenen, planten enzovoort. Alles is met alles verbonden, alles is met alles gelijkwaardig en maakt onderdeel uit van de Grote Geest.
Iemand die getroffen werd door problemen of overvallen werd door een ziekte, kon een beroep doen op de sjamaan. Een sjamaan is een man of vrouw die uit naam van de gemeenschap contact maakt met de wereld van de geesten.

Elke sjamaan had eigen hulpgeesten. Deze hulpgeesten boden hem of haar hulp bij het genezende werk, bij het oplossen van moeilijke vraagstukken en bij het begeleiden van de doden op hun laatste reis.

Een sjamaan staat ook wel bekend als de medicijnman. Beide termen worden door elkaar gebruikt, alhoewel er wel degelijk verschil bestaat tussen een sjamaan en (Indiaanse) medicijnman. In het Westen wordt het zowel voor de praktijken van sjamanen als medicijnmannen gebruikt. Andere benamingen voor de sjamaan is priester, ritueel-specialist, heler, medium, orakel, kruidendokter, heks of tovenaar.
Het sjamanisme bestond al in het Stenen Tijdperk. Echter ligt het oorspronkelijke ontstaan hiervan in Siberië. De Siberische volken waren goed bekend van de gebruiken en mythologieën onderling. Er bestond dan ook behoorlijk wat verschil tussen de sjamanen uit verschillende gebieden.

Het Siberisch sjamanisme kwam voor in de streken die aan zuidelijk Siberië grenzen. In de noordelijke streken van China leven enkele sjamanistische semi-nomadische groepen zoals de Evenki. Deze mensen waren nauw verwant met de Siberische buren en in het uiterste noorden van Japan leven de sjamanistische Ainu. Mongolië is het gebied waarin de overgang plaats vindt van (Siberisch) sjamanisme, (Tibetaans) boeddhisme en de mengvormen hiervan.

Het klassieke Siberische sjamanisme is bijna volledig uitgewist. Sjamanisten werden tijdens de Russische revolutie verboden en onder het bewind van Stalin zijn alle sjamanisten(aanhangers) gedood.

 
In het begin van de 18e eeuw werd het Siberische sjamanisme bekend in het Westen. Gedurende lange tijd bleef kennis hiervan beperkt tot de academische wereld. Daar kwam verandering in in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw. Michael Harner maakte het sjamanisme voor de westerlingen zo gemakkelijk mogelijk vertrouwd te raken met het sjamanisme door het ontwikkelen van een effectief en simpel methode. Het Westerse sjamanisme lijkt niet op het Siberisch Sjamanisme. Zo worden er geen kostuums gedragen en geen trommel gebruikt om in trance te komen.

Westerse sjamanisme-beoefenaars reizen op de klank van de trommel naar en door de andere wereld om daar de voorouders en de hulpgeesten te ontmoeten en te raadplegen. Het westerse sjamanisme is beïnvloedt door de Noord-Amerikaanse Indianen. Denk hierbij aan het wiel van de vier richtingen en de zweethutceremonies. Ook sjamanistische technieken uit Latijns-Amerika, zoals bijvoorbeeld het gebruik van het reinigende en hallucinogene ayahuasca zijn in het westen beschikbaar.
  • Op medisch gebied bestaat er geen scheiding tussen lichaam en geest. In plaats van het lichaam binnen te gaan, wordt de ziekte naar buiten gehaald.
  • Psychologisch ligt de nadruk op de relatie tussen de zieke en de sjamaan. De verbinding tussen sjamaan en cliënt wordt als sterker gezien dan tussen dokter en patiënt. De wil om te genezen wordt geactiveerd en samen met de spirituele kracht van de sjamaan zelf gebruikt om een genezingsproces op gang te brengen.
  • Op sociaal ligt de nadruk op het terugbrengen van de zieke naar de positie die hem of haar toekomt. Een ziekte zorgt ervoor dat iemand niet goed kan functioneren in gezin en op werk. Beide kunnen de oorzaak zijn van de ziekte.

Alles over online klanten krijgen voor jouw sjamanisme behandelingen? Dat leer je met dit gratis boek De 5 geheimen van een bloeiend bedrijf.